Camp Bongkud en de jungle!

Alweer twee weken voorbij hier in Borneo… De tijd gaat zo snel, nog maar twee dagen en dan zit het er alweer op.

Twee weken geleden zijn we naar Camp Bongkud gegaan. Een heel gezellig kamp, waar we allemaal onze eigen tent hadden. Het lag aan een riviertje, dus heb nog lekker kunnen zwemmen ook :)
De eerste dag hebben we Engelse les gegeven in de kindergarten. Kinderen waren 5 en 6 jaar oud. In tegenstelling tot het lesgeven in Tinangol, was hier gewoon een planning van wat er gedaan moest worden en luisterden de kindjes ook nog eens! Was erg leuk om te doen!
Nu moeten de kinderen een heel stuk lopen voordat ze bij het toiletgebouw zijn. Daarom wordt er nu eentje gebouwd naast de kindergarten. Er was alleen nog maar een begin gemaakt met het graven, dus daar zijn we mee verder gegaan. Aan het eind van de dag was dat in ieder geval al klaar.

In het weekend hebben we geen projectwerk gedaan. In plaats daarvan, zijn we naar de Hot Springs geweest, was heerlijk! Na zoveel weken weer in een lekker warm bad. Het rook er alleen niet zo lekker, zit heel veel zwavel in het water. Maarja, dat hoort er nou eenmaal bij :)
Die dag hebben we ook de Canopy Walk gedaan. Een wandeling tussen de boomtoppen over allerlei enge bruggen... Ik heb doodsangste uitgestaan daar, was zo hoog en alles bewoog... Was heeel blij toen ik weer veilig op de grond stond!
Daarna zijn we nog naar een markt gegaan en naar het War Memorial in Ranau. Dat was het eindpunt van de Death March tijdens de Tweede Wereldoorlog. Tijdens ons verblijf in Batu Puteh, zijn we naar het beginpunt van de Death March geweest. Was wel heel interessant om te zien.

En zondag was het dan zover: de jungletocht! Hadden de dag daarvoor onze tassen ingepakt en het eten verdeeld. Want ja, dat moesten we zelf tillen. Dus ik had een zware rugzak...
De eerste dag begon ik vol goede moed. Had er zin in! `s Ochtends moesten we een rivier oversteken via een hele enge brug. Deze was zelfs nog veel enger dan die van de Canopy Walk! Er stonden mannen van het dorp bij foto’s te maken van iedereen die de brug over ging. Al die foto’s willen ze naar de regering opsturen en laten zien dat de brug vaak gebruikt wordt en dus echt de moeite waard is om te renoveren. En dat is zeker nodig! Als je er overheen liep, braken de houten latjes gewoon onder je voeten. Maar gelukkig hebben we het allemaal overleefd :)
Toen we die middag in het kamp aankwamen, was ik helemaal uitgeput. Mijn benen, rug en schouders deden pijn en het begon ook nog eens heel hard te regenen. De rivier steeg binnen een uur met 3 meter, het water kwam gewoon het kamp ingestroomd. Gelukkig hadden we mijn hangmat nog net op tijd verplaatst, voordat die meegespoeld was met de rivier... Na een paar uur stopte het gelukkig met regenen en heb ik lekker kunnen slapen in mijn droge hangmatje.
De volgende ochtend werd ik al vroeg wakker, maar mijn benen deden geen pijn meer! Dat was een goed begin. Die dag vond ik het zelfs leuk om door de jungle te wandelen, paden vrijmakend met een machete. En de bergen die we op moesten, vond ik ook niet meer zo vervelend. Denk omdat ik er die dag ervoor zo erg tegenop zag, dat het alleen maar mee kon vallen. Voordat we bij de plek aankwamen waar we zouden overnachten, moesten we nog een heel stuk door de rivier lopen. Maar het kamp lag op een mooie plek! Midden in de jungle, aan de rivier. Meteen lekker gedoucht in het frisse rivierwater, kleren gewassen en mijn hangmat opgehangen. Helaas werd deze plek wel overbevolkt door bloedzuigers. Die zaten sowieso overal in de jungle, wachtend tot iemand voorbij kwam lopen en dan hun slag konden slaan. Maar daar had ik nog gewoon schoenen aan. In het kamp liep ik op slippers en een korte broek. Dus uiteraard kon ik meteen de ene bloedzuiger na de andere van mijn voeten afhalen. Ik werd er wel steeds beter in moet ik zeggen! In het begin vond ik ze nog een beetje eng, maar later kon ik ze gewoon zelf van mijn voet of wat dan ook plukken, oprollen tot een bolletje en wegschieten :) Alleen is het lastiger als je er eentje op je rug of in je nek hebt zitten. Daar kwam ik dan ook pas achter toen mijn handdoek onder het bloed zat en ik niet wist waar dat vandaan kwam. Ah, wat zullen jullie blij zijn dit aan te horen!
Die avond heeft het ontzettend hard geregend en geonweerd. Ik hou in Nederland al niet zo van onweer, maar al helemaal niet in een hangmat in de jungle tussen allemaal enorme bomen... En `s ochtends toen ik mijn bedje uitkwam, was het weer zo zonnig, dat het leek of het altijd zo’n mooi weer is. De dag daarvoor had ik mijn kleren gewassen in de rivier, in de hoop dat ze droog zouden zijn de volgende dag. Maar helaas, dat was niet zo. Dus heb mijn natte kleren en schoenen aangedaan. Achteraf gezien maakte dat niet uit, want meteen het eerste stuk zijn we weer door de rivier gelopen die op sommige plekken tot mijn heupen kwam.
De vierde dag was alweer de laatste dag door de jungle. Het was een zware dag. Hebben flinke bergen gehad en open stukken waar het zo verschrikkelijk heet was, dat we elke 50 meter moesten stoppen in een schaduw van een boom. Maar in de middag kwamen we aan bij het Sabah Tea House! Een welverdiende beloning :) Er waren warme douches, echte bedden en heerlijk eten! Dat voelde zo fijn, na 4 dagen en 3 nachten in de jungle te zijn geweest.
In eerste instantie was het de bedoeling dat we op de laatste dag terug naar Camp Bongkud zouden lopen. Dat was zo’n 10 kilometer en een groot deel daarvan was de Death March. Maar omdat het de afgelopen dagen zoveel had geregend, stonden de rivieren die we door moesten, te hoog. Daarom zouden we de hele route niet meer kunnen lopen. Gelukkig vertelde de gids ons later op de avond dat we toch nog een deel konden doen, tot aan een dorp halverwege. Zo hebben we toch nog een stuk van de Death March kunnen lopen. Was een mooie route, hele mooie natuur. Wel heel warm, omdat het veel over zandwegen was. Maar ben blij dat we toch nog een deel daarvan hebben kunnen doen.
En dat was alweer het einde van de jungletrekking! Als ik erop terugkijk, was het zeker de moeite waard. Heel apart om zo echt in de jungle te zijn, te slapen en `s nachts de mooie junglegeluiden te horen vanuit je hangmat.

Terug in het kamp, hadden we lekker een rustdagje. Daarna ben ik met een ander meisje opgehaald en naar Kota Kinabalu gebracht. Want wij hadden onze duikcursus!
Zaterdag zijn we begonnen met de theorie. Films kijken en daar vragen bij maken. Was een beetje saai, maar natuurlijk wel nuttig om te leren. De drie dagen daarna, zijn we het water ingegaan. De eerste dag ’s ochtends veel skills geoefend, zoals je duikmasker vol laten lopen met water en weer leeg maken. Hadden zo’n twintig vaardigheden op het lijstje staan die we gedaan moesten hebben. ’s Middags zijn we voor onze eerste echte duik gegaan! Het was zooo mooi, niet normaal! Wist gewoon niet waar ik moest kijken, al die kleuren en zoveel mooie vissen. Vond het super :D
De dagen daarna hebben we weer in de ochtend vaardigheden geoefend en een korte duik en in de middag een langere duik. Vind het heel jammer dat de duikcursus alweer voorbij is, had nog graag veel meer willen duiken!

Nou zijn er nog maar twee dagen over van de twee maanden in Borneo. Vrijdagmiddag vertrek ik naar Mauritius. Ben heel benieuwd wat ik daar nog allemaal ga zien en meemaken. Heb er in ieder geval veel zin in!

Liefs Lisanne